Doğa sporu ve trekking severler için şu anda dünyada en popüler parkur olarak Güney Şili’nin Patagonya bölgesinde yer alan Torres Del Paine Ulusal Park’ı gösteriliyor.4 günde yapılan W trekking rotası daha uzun olan diğer rotalar yanında çok profesyonel olmayanlar için uygun. Bu parkurda zorlu doğa şartları ile savaşan yürüyüş severleri hayatları boyunca unutamayavcakları manzaralar bekliyor.
11.01.2008 Punto Arenas – Şili
Gitmeden ‘I survived W trekking’ t-shirt’lerini görüp, abartmışlar diye düşünmüştüm. Ama trekking sonrasında bir şeyi başarmanın tadı ancak bu kadar yaşanabilir.70 km yol, herkeste ortalama 15-20 kilo arası yük, onlarca dağ geçişi, yağmur,çamur,bataklık,ayakta zor durabildiğiniz sertlikte rüzgar,kar,dolu,uçurum,dondurucu soğuk,terleten sıcak,kurumayan elbiseler,ıslak uyku tulumları daha bir trekking’i survivor haline getirebilecek onlarca şey bu 70 km’de yaşanıyor.Peki bunlar için mi bu kadar insan (hatta bir Çek çocukla tanıştık sadece bu trekking’i yapmak için 8 günlüğüne gelmişti) buraya geliyor.Hayır tabi ki.Tırmanışın sonunda bir anda karşınıza çıkınca dumura uğratan Torres yani kuleler, ihtişamlı görüntüsü ve sanki ona yaklaşmanızı engellemeye çalışan rüzgarı ile French Walley ve Moreno’dan hiçte aşağı kalmayan Grey Glayzer W rotasının 3 üst uç noktası olarak baş roldeler fakat masmavi göller, bir şey haykırmak istercesine hiddetle akan şelaleler,yemyeşil ormanlar,karlı dağlar,hayvanlar,çiçekler,glayzerler,her yerden fışkıran kana kana içtiğimiz sular,güzel dostluklar,paylaşılan yemekler,gaz ocakları,sigaralar,ortak çekilen çileler,içilen içkiler..Daha çok şey yazasım var ama yaşamak en güzeli galiba.
Torres Del Paine Ulusal parkında başlıca 2 rota var. Bunlar 4-5 gün arasında yapılan W ve 8-10 gün arasında yapılan Circuit.Circuit rotası ile Torres,French Walley ve Grey Glayzer’in çevrelerinden dolaşıldığı için bütün açıları ile bu güzellikleri görmek mümkün oluyor. Ama rehbersiz veya tek yapmaya kalkmak çok tehlikeli. 4. gün Çek arkadaşı gördüğümüzde bir gece az daha donmak üzere olduğunu söyledi.O da çadırı olmadan bu işe kalkışarak biraz uçmuştu tabi ki.
Puerto Natales
Ushuaia’dan kurtulup 16 saatte Puerto Natales’e ulaştık. Fransız arkadaşlar Raphael,Micheal ve Marrie ile bulaşmak için sözleştiğimiz yer olan Hostel Paulette’e gittik. Onlar gelip yerleşmişler bize de 2 kişilik yer ayırmışlardı.Bu küçük kasabada Esmeralda caddesi üzerinde yer alan bu hostele bir geceliğine kahvaltı dahil 10 dolar ödedik. Sabah çok iş olduğu için birer sandiviç ile akşam yemeğini geçiştirip uyuduk.
Torres Del Paine Ulusal Parkı
1.gün
Sabah 8.00, 10.30 ve öğleden sonra 14.30 da olmak üzere parka 3 otobüs kalkıyor. Biz market alışverişi yapmamız gerektiği için öğlen arabasına 10 bin pezos yani 20 dolardan gidiş dönüş bilet aldık. Fransızlar akşamdan aldıkları için 10.30 arabası ile gittiler. Saat 10’da açılan super marketten 70 dolar ödeyerek çorba, makarna, pilav, çukulata, kahve, çay, kaşar, salam, ekmek başta olmak üzere 4 gün 2 kişiye yetecek kadar malzeme aldık. Geceliği toplam 19 dolardan 2 kişilik çadır, 2 uyku tulumu, 2 mat kiraladık. Başka bir dükkandan ise tabak,çatal,kaşık,kupa gibi kampta lazım olacak eksikleri tamamladık.Aynen Barış Akkiriş’in anlattığı gibi maliyetler göz önüne alınırsa dağlarda çadırda kalmak burada bir hayli pahalı.Fransızlar da olduğu için gazlı ocak almadık ama onun yerine ekstradan bir şişe şarap attık çantaya.
Park girişine toprak yolda hoplaya zıplaya 2 saatte ulaştık. Gene pamuk eller cebe, giriş ücreti 30 dolar.2 dolarda kapıdan trekkingin başlama noktasına giden minibüse ödeyip rahatladık. W rotasının Torrelerin bulunduğu kolunun ortalarında yer alan Chilone kampına ilk yarısı tırmanış sonrası iniş yaklaşık 2.5 saatte ulaştık. Hava çok güzel olduğu için neşeler yerinde idi. Fransızlar 4 km uzaktaki torreleri görüp gelmişlerdi.Saat 8’i geçtiği için yarın gideriz deyip çadırımızı kurduk.Kamp yerinde büyük ahşap bir ev var. Burada gecesi 40 dolar, yemeklerle 80 dolardan tuzlu trekking’çiler konaklıyor. Bizde aralarından geçip restoranın tuvalet ve banyosunu kullanıyoruz. Hemen arkada ki ormana çadır kurduğumuz için ise bu evin işletmecisine 7 dolar ödüyoruz.Hiç adil değil.
2. gün
Daha ilk gece sanki hoş geldiniz der gibi sabaha kadar hiç durmadan yağmur yağdı. Akşamki güzel havaya aldanıp önlemleri sıkı sıkı almadığımız için eşyaların yarısı,uyku tulumları ıslandı. Moralsiz başladık güne.Hava kapalı olunca öğlene kadar çay ,kahve içip bekledik Torre’lere gitmek için. Saat 1 gibi 4 km’lik yolu son 1 saati hayli zor 2.5 saatte alarak ulaştık izleme noktasına. 3 saat kadar bulutların izin verdiği ölçüde görebildik ama bir önceki günkü netlik yoktu.Akşama doğru çıkan güneşte ıslanan eşyaları kurutmaya çalıştık.
3. gün
Gece yine yağmur yağdı ama bu sefer gardımızı almıştık. Fazla hasarsız sabah saat 7 gibi kalkıp çadırları ve eşyaları topladık.Kampinge hiç bir şey ödemeden yola koyulduk. Bir kaç kez tuvaleti bir kezde duşu kullanmıştık, oda onlardan oluversin artık. Fransız Vadisine yaklaşık 22 km yolu 7 saatte yürüdük. Çantalarla canımız çıktı. Bu dağ son olur diye çıktık her birine ama yenisi çıktı hemen ardından,bir yağmur ki sanki yüzüne buz gibi su atarcasına, hemen ardına bir güneş ki tişört bile fazla geliyordu.Vadiye varmamızdan önceki son bir saati hiç unutmayacağım. Ben artık adım atamayacak haldeyken sırtında 15 kilo yükle Yekta kendini o kadar zorladı ki artık balon gibi olan dizinin yan tarafı iş görmez hale gelmişti.Üstüne yağmurla karışık buz gibi esen, yürümenize izin vermeyen rüzgarda başlayınca son anlar kabus gibi oldu.
Fransız vadisinin girişinde sert rüzgardan kafanızı kaldırabilir ve yukarı bakabilirseniz kar ve buzla kaplı heybetli bir dağ çok yakınınızda size bakıyor, eteklerinden ise gürül gürül bir dere akıyor.Vadinin az içinde sık ve yüksek ağaçlarla kaplı İtalyan kampı sert doğa koşullarından korunmuş.Bu kampta sadece çadırcılar var ve ücretsiz.Vadinin çok gizemli bir havası var ki insan kendini korku tünelinde gibi hissediyor.
Çadırı kurduk. Artık yürüyemez hale gelen Yekta hemen bir şeyler atıştırıp dizini dinlendirmek için yattı.Bizde gazımız bittiği için yasak olmasına rağmen dere kenarında keskin rüzgar ve yağmur altında ateş yakmayı becerip, pilav yaptık.Artık kuru hiç bir şeyim kalmamıştı.Gece yağan yağmur ağaçlar koruduğu için pek etkilemedi ama rüzgar inanılmazdı. Sanki çadırı formula 1 pistinin yanına kurmuşuz ve sıra sıra arabalar geçiyormuş hissi veriyordu.
4. gün
Sabah Campo Grande’ye doğru yola çıktık. Yekta artık dizini bükmeden yürümeye çalışıyordu.Fazla hızlı hareket etmeden yavaş yavaş yürüdük. Yolda italyan bir çiftte Yekta’ya kampta verirsin diye iki baton verince yürümesi biraz daha kolay oldu.Campo Grande’de öğleden sonra Yekta çadırcılar için yapılmış mutfakta dinlenirken Fransızlar ve bende Grey Glayzer’e uzun bir yürüyüş yapıp geldik.Artık derman denen şeyden eser kalmamıştı. Saat 18.30 ‘daki son katamaran ve ardından otobüsle Puerto Natales’e döndük.
Hostel Paulette’te yer olmadığı için karşısında yer alan Casa Teresa’da konakladık. Teresa çok tatlı bir teyze. Çok memnun kaldık.Puerto Natales ufak bir yer, o yüzden boş bir gün geçmek bilmiyor. Artık güney yolculuğunu tamamlayacağımız yer olan Punto Arenas’tayız.Otobusle yaklaşık 80 saat süren Santiago’ya bu sefer uçarak dönüyoruz.200 dolar ödedik ama heralde otobüsler daha fazla tutardı.Daha sonra otobüsle San Pedro de Atacama ve Uyuni ile başlayarak kuzeye yöneleceğiz.
İki yıl önce Barış’ın notlarında severek okuduğumuz bir kısım ile bu yazıyı bitireyim..Herkese selamlar…bilgi@varunacafe.com…Murat ve Yekta..
Torres del Paine’in en guzel yonlerinden biri de dogal hayati, tabii en ozeli ise Puma’lar!! Tabii ki Puma falan goremedim; ama parkin kapisindaki ‘Puma Talimatnamesi’ cok hosuma gitti; birgun Puma gorurseniz sizin de isinize yarar!
1) En onemli kural: Pumayla hic karsilasmamak! Buyuk sans(sizlik?) sonucu Puma gordunuzse (ve o daha sizi gormediyse) hemen -yavas yavas- oradan uzaklasin! Yok o da sizi gordu, okumaya devam edin…
2) Oldugunuz yerde durun, pumanin gozlerine bakin; sakin arkanizi donup kacmaya baslamayin!Oldugunuzdan buyuk gorunmek icin montunuzu / elinizi / kolunuzu kaldirin; iyice sisinin!
3) Kafasini egmis, kulaklarini indirmis, dislerini gosterip hirlayarak size mi geliyor? ‘Hayir’sa, puma sikilana kadar 2 nolu pozisyonda devam edin. ‘Evet’se buyuk ihtimal ayvayi yediniz, okumaya devam edin!
4) Cok yaklasmis ve saldirgan tavirlar icindeyse, siz de bagirip cagirmaya baslayin, daha da sisinin; pumaya koseye sikistirildigi hissini vermemek icin gececegi bir yer birakin…Herhalde o da korkuyordur. Hala uzerinize dogru mu geliyor? Okuyun okuyun…
5) Atlama pozisyonu aldi (kedi gibi),kuyrugunu zigzag yapiyor! Elinize tas / sopa ne bulursaniz alip firlatin! Dikkat, bu asama cok kritik, ya canini acitip kaciracaksiniz, ya da daha da sinirlendireceksiniz hehe!
6) Ilk 5 maddeyi uygulamaniza ragmen uzerinize atladi, sizi yiyecek; var gucunuzle savasin, mucadeleyi birakmayin! (Aynen boyle yaziyor!) Yani diyorlar ki aslanlar gibi savasarak yenilin bari…
